Ονομάζονται διεθνώς «ιρλανδικές διαβάσεις» κάποιες διαβάσεις που έγιναν κατά κάποιο τρόπο πρόχειρες , για να εξυπηρετουνται τα ΙΧ και τα φορτηγά σε χειμάρρους χωρίς να δαπανώνται χρήματα για πολυέξοδη  κατασκευή μεγάλης γέφυρας. Ενω δηλαδή δεν ήθελαν ή δεν μπορούσαν να κατασκευάσουν ασφαλή υψηλή γέφυρα ώστε να περνάει κάποιος τον χείμαρρο από πάνω με ασφάλεια, έριξαν άσφαλτο ώστε τα καλoκαίρια ή γενικά σε εποχές που ο χείμαρρος δεν εχει πολλά νερά, να μπορούν να τον διαβαίνουν αυτοκινητα και πεζοί. Οι ιρλανδικές διαβάσεις ΔΕΝ πρεπει να διασχίζονται όταν ο καιρός είναι βροχερός ή όταν για οιοδήποτε λόγο αρχίζει ο χειμαρρος να γεμίζει έστω και το καλοκαιρι (π.χ. λιώσιμο πάγων, μπουρίνια)

Ονομάσθηκαν έτσι επειδή στον αγγλοϊρλανδικό πόλεμο οι Ιρλανδοί είχαν τέτοιες διαβάσεις που οι Βρετανοί δεν ήξεραν ότι υπήρχαν, καθώς όταν έβρεχε έστω και λίγο, η διάβαση σκεπαζόταν και γινόταν αόρατη, οπότε πίστευες ότι εκεί δεν υπήρχε πέρασμα να διαβείς τον ποταμό.

Στην ιρλανδική διάβαση είτε έχει γίνει μικρή ασφαλτόστρωση σε χείμαρρο (δηλαδή σε «ποτάμι» που εχει νερό μόνον όταν βρέχει) είτε έχει στηθεί ένα χαμηλό γεφύρι που εξυπηρετεί τα αυτοκινητα όταν υπάρχει ελάχιστο νερό στο χείμαρρο.

Πηγή : presspublica.gr