Τ' Άη Νικόλα παραμονή

Τ' Άη Νικόλα παραμονή
ανάβω φώτα στην ψυχή μου.
Γιορτάζεις - κι ως το έθιμο καλεί -
φωτίζεται η αυλή μου!

Λάμπει η νύχτα, μα πουθενά
κάποιος να μ΄ανταμώσει
και να μου πει για εσέ χρόνια πολλά,
το χέρι να μου δώσει.

Κι έτσι καθώς μονάχη καρτερώ
-νεράϊδα στις σκιές του πατρικού μου -
θυμάμαι εσέ πατέρα μου καλέ να “χαιρετάς”
στις γειτονιές του έρημου πια χωριού μου...

Και νάσου! Έρχονται χαρές αλλοτινές
να μου κρατήσουν συντροφιά τούτο το βράδυ...
Αληθινές, ωραίες εποχές, μα αλαργινές ....
που με αγγίζουν! Κάτι τόσο τρυφερό! Κάτι σαν χάδι!

Ανάβουν τότε φώτα νοερά
και αντικρίζω Εσέ Άη Νικόλα κυβερνήτη!
“Αύριο μέρα γιορτινή”, να λες....
”Χαρά να στέργει το δικό σου σπίτι”

Κι έτσι κάθώς προσμένω στην αυλή
Χρόνια Πολλά να ευχηθώ σε σένα αγαπημένη,
με βρίσκει με το φως της η αυγή
να σ΄αγκαλιάζω!... “Φως μου! Ευτυχισμένη!”

Κατερίνα Ν. Κολυδά